Dag 10 - 13 september 2006: Grand Canyon, North Rim

Na Bryce national park is het vandaag de beurt aan Zion, het park dat vernoemd naar het bijbelse Sion, we zijn immers nog steeds in mormonen staat Utah. Voordat we de snelweg opdraaien, ga ik nog even tanken. Ik moet naar binnen om met mijn creditcard te betalen en het meisje wil per sé een identiteitsbewijs zien. Als ze mijn Nederlandse paspoort ziet is ze helemaal verrukt; zoiets heeft ze nog nooit gezien. Al haar collega's worden erbij geroepen om dit exotische document te aanschouwen. Zelfs is nog nooit buiten de VS geweest.

In Bryce is het niet mogelijk om met je eigen auto rond te rijden, maar er rijdt een prachtige shuttle bus door het park. Ook hier is het mogelijk om het park per auto te bekijken, maar de wandeling naar Angel's Landing is ons aanbevolen door een collega van Ludo, dus we gaan op weg. Veiligheid voor alles in de VS en als ik dit bord zie vraag ik me af wat Amerikanen zich bij buitensport voorstellen.

Volledig uitgerust met zonnebril, zonnebrand en water durven wij de tocht wel aan, dus we stappen in de bus. Gelukkig is het nog vroeg en dus ligt het pad nog voor een groot deel in de schaduw. Later op de dag is het veel warmer en op onze tocht naar beneden komen we nog mensen tegen die in de brandende zon naar boven lopen. Soms hebben geen of heel weinig water bij zich en ik benijd ze niet.
Gelukkig is het pad op z'n Amerikaans heel mooi aangelegd. De weg naar Angel's Landing vind ik een beetje stijl, maar gelukkig gaat Ludo (met het fototoestel) wel omhoog en inderdaad het uitzicht is prachtig. Zion is niet zo groot, dus na onze wandeling hebben we het wel gezien en gaan we op weg naar Grand Canyon. We gaan naar de North Rim, het minder toeristische gedeelte. De South Rim, het meest toeristische gedeelte ligt 200 mijl verder, maar we hopen ook dat de North Rim rustiger zal zijn.

De weg naar Grand Canyon is lang en recht en we komen bijna geen steden tegen. De weg naar de ingang leidt door een bos heen, een raar idee dat we op een canon afrijden.

De camping op de North Rim is echt schitterend gelegen. De plekken zijn erg ruim en ons tentje lijkt een beetje weg te vallen. De camping ligt aan de rand van de canyon en het is echt stil. Om acht 's avonds wordt het donker, bijna geen schemering. Gelukkig hebben we hout gekocht, dus we stoken nog een vuurtje. De campingwinkel is beter uitgerust dan de gemiddelde Albert Heijn.

De tijd is nog een ander verhaal. In Utah is het een uur vroeger dan in Californïe en in Arizona (waar Grand Canyon ligt) normaalgesproken ook. Maar als ik een blik op de klok bij de camping werp, zie ik dat de klok nog op Californische tijd staat. Ik vraag de ranger om uitleg en en haar verklaring is simpel: 'we don't recognize daylight saving time'. Geen zomertijd in Arizona dus, behalve in het in de staat gelegen indianenreservaat.