Dag 18 - 21 september: Langs de kust naar Mountain View

We pakken 's ochtends de tent in, proberen zoveel mogelijk stof ervan af te schudden.





We vervolgen onze reis langs de kust. De kust is heel ruig, met veel rotsen en golven die er tegen aan slaan. Er zijn nauwelijks stranden, soms wel national forests waar je een kleine entree voor moet betalen. Vlak voor Carmel, in Point Lobos bezoeken we dit kleine national forest, wat bestaat uit een schitterende ruige baai. Daar zien we deze rots met zeeleeuwen die zitten te blaffen. Maar ook zeehonden die met elkaar spelen en vliegen de pelikanen vlak voor onze neus langs.









Verder langs de kust komen we langs een van de bekendste Missions, Carmel. Gruwelijk om hierover in de reisgids te lezen hoe hier, onder het mom van kerstening, veel slachtoffers zijn gevallen. In de mission zelf is over de roerige geschiedenis niets terug te vinden. Merkwaardig hoe hier het verleden wordt verzwegen. Zou het komen doordat de mission nog steeds eigendom is van de katholieke kerk? Van Carmel is het maar een klein stukje naar Monterey, een oud vissersplaatsje, waarvan de oude vissershaven helaas ten prooi is gevallen aan de toeristenindustrie. Alle sfeer is weg. Het lijkt wel Valkenburg. Snel de haven uitgelopen en iets verder van de kust een 'lichte' americaanse lunch verorberd.






Na Monterey is het nog maar een paar uurtjes rijden naar Mountain View. Wel mazzel dat we met z'n tweetjes in de auto zitten. Want zo kunnen we gebruik maken van de bijna lege spitsstrook. Dat terwijl de overige vijf! banen gevuld zijn met SUV's in de file.



In Mountain view wacht ons een hartelijk welkom van de al aanwezige familieleden. Ludo's vader en zijn broers Louis en Gerard zijn alvast aan het Jeux de Boulen op de door hun de dag ervoor aangelegde baan. 's Avonds heerlijk Italiaans gegeten dankzij de kookkunsten van Lucy.